Alfred Adler
Vrsta: Seminarski | Broj strana: 5 | Nivo: FPM BAR

Uvod:
Adlerova “individualna psihologija” je teorija o jedinstu ljudske licnosti .
Individua je nedeljiva Celina,slobodna,,ka cilju usmerena, odgovorna za svoje ponasanje.
Iako je Adlermedju prvima bio pripadnik FRojdovog psihoanalitichkog kruga( u kome je aktivnosaradjivao od 1902-1911) predstava o ljudskoj prirodi koja je sadrzana u Adlerovoj teoriji radikalno odstupa od Frojdovog shvatanja. U njenoj osnovi je raskid is a biologizmom is a kauzalnoscu i pomeranje interesovanja na drustvene odrednice razvoja in a teologiju.Stil zivota , zivotni ciljevi i borba za njihovo ostvarenje su osnovni medjasi koji odredjuju ljudski razvoj.
U svom delu “Smisao zivota” Adler je jasno odredio svoje najbitnije teorisko polaziste na sledeci nacin : “Osnovni zakon zivota je trijunfovanje nad teskocama. Tom zakonu potcinjeni su instinct odrzanja ,fizicka i psihicka ravnoteza , telesni i dusevni razvo i teznja ka savrsenstvu”
Biografija:
Alfred Adler je rodjen 1870. godine u Becu kao tece dete jevrejskog trgovca zitaricama.
Kao dete oboleo je od rahitisa i nije mogao da se krece do svoje cetvrte godine . U petoj godini zamalo nije umro od zapaljenja pluca . Tada je odlucio da postane ljekar.
Godine 1895. diplomirao je medicinu na Beckom univerzitetu.Nakon objavljivanja spisa o organskoj inferiornosti 1907 godine koji su bili u skladu sa shvatanjima psihoanalize , na poziv Sigmunda Frojda pridruzio se grupi psihijatara okupljenih oko njega.Jedno vreme bio je precednik ogranka psihoanalitickog drustva I jedan od urednika najznacajnijeg casopisa za psihoanalizu. Medjutim , nakon sto je objavio spise o agresivnom instinktu I djecijem osecanju inferiornosti ,dolazi do razlaza sa Frojdom. Adler je sa onima koji su ga podrzavali napustio Becko psihoanaliticko drustvo I 1911 godine osnovao drustvo slobodne psihoanalize , koje je naredne godine promenilo naziv u Drustvo individualne psihologije.
Alfred Adler je umro od srcanog udara 1937 godine u Aberdinu u Skotskoj, gde je trebao da odrzi seriju predavanja.
Adlerova najvaznija dela:
Studija o manjoj vrednosti organa (1907)
O nervoznom karakteru(1912)
Lecenje I vaspitanje (1913)
Teorija I praksa individualne psihologije (1920)
Poznavanje ljudi (1927)
Tehnika individualne psihologije (1920)
Poznvanje zivotinja (1929)
Problem homoseksualnosti (1930)
Religija I individualna psihologija (1933)
Adlerova teorija inferiornosti:
Osnovno covekovo osecanje je osecanje inferiornosti , a osnov sveukupne motivacije je teznja da se to osecanje prevazidje .Adler je smatrao a postoji jedna motivaciona sila ili teznja koja determinise ponasanje covjeka , on tu motivacionu silu naziva teznja za superiornoscu .
U razvoju shvatanja o inferiornosti u Adlerovom ucenjumoguce je izdvojiti tri faze :
*U prvoj izlaze shvatanje o organskoj inferiornosti I tendenciji drugih organa da kompenzujuinferiornost uzrokovanu postojecim hendikepomorgana koji je ostecen. Npr kod slepe osobe neka druga cula , posebno culo dodira I sluha ,bivaju razvijena u znatno vecoj meri nego li kod osoba koje normalno vide . Adaptivna funkcija vida (snalazenje u fizickom prostoru I socijalnoj sredini)preuzimaju druga cula (sluh kao najpriblizija zamena za podatke koje dobijamo putem vida).

---------- CEO RAD MOŽETE PREUZETI NA SAJTU. ---------- 

www.maturski.org 

 

MOŽETE NAS KONTAKTIRATI NA E-MAIL: [email protected]